Een warmere stad, geen armere

Als ik dit schrijf, rijdt de trein alweer de stad uit, richting Amsterdam, naar waar het armoededebat laatste jaren meer vruchten afwierp dan bij ons. Gisterenavond, 17 oktober, was Dam te gast in een bomvolle zaal van de Pauluskerk. De startslide ‘Welkom in de armste stad van Nederland’ zette meteen de toon.

Rotterdam heeft veel in te halen. De cijfers zijn kil. Veel verhalen deerniswekkend. De trend is mis. Een ervaren Dick Couvée: "Er wringt iets enorm." Een jonge Michiel Grauss: "…Deltaplan schuldenreductie en alle andere wethouders willen er hun steentje aan bijdragen. We hebben een megaprobleem en ook creatieve ideeën zijn welkom. We doen het met elkaar, hand in hand."

Een groepje op het Stationsplein - waartussen ik Vanessa en Christine ontdek - : "Stop armoede Rotterdam." Faircasso: "We moeten zo snel mogelijk boetes op schulden beëindigen, zo snel mogelijk van het verdienmodel achter schulden af." De deelnemers waren ingevoerd in het probleem, een frisse mix en zonder uitzondering verbonden met de idee Rotterdam een warmere stad te maken, geen armere.

Het viel me op dat weinigen de systeemkant benoemden. De val van de muur. De kleinblijvende politiek. De economische crisis. De dominantie van het Rijk rond inkomenspolitiek, waar op andere domeinen deze al lang gesneuveld is. Ik vermoed dat velen die wel beseffen – ik achtte de deelnemers hoog -, maar deze avond bleef de zaal daar nog vanaf.

Geld is zo’n systeem-element en ja Rotterdam, je hebt veel in te halen. Als lokaal geld, met alle innovaties die klaarstaan, een stukje voor de puzzel kan leveren, dan doe ik daar graag aan mee.

Harry te Riele
Voorzitter Dam

 

Let op!